Woordenlijst | Telescopen | Optiek | Ontwerp | Newton

De Newton-reflector, genoemd naar Isaac Newton, is de klassieke spiegeltelescoop bij uitstek.

Aan het onderste uiteinde van de buis bevindt zich de hoofdspiegel die het licht opvangt en reflecteert. De kleinere vangspiegel bevindt zich aan de voorzijde. De spiegel buigt de lichtstraal met 90° af. Daar zit de focuser waarin u een oculair of camera kunt plaatsen en het beeld kunt scherpstellen.

Het voordeel van dit systeem is dat het geen lenzen heeft en er dus geen kleurfouten ontstaan. Bovendien biedt dit ontwerp voor zijn prijs het grootste diafragma.

Via het bovenste uiteinde van de buis valt het licht binnen. Aan het onderste uiteinde bevindt zich een hoofdspiegel die bolvormig of parabolisch van vorm is. De spiegel weerkaatst het licht. Om te voorkomen dat het brandpunt van de spiegel voor de buisopening valt (en de opening door de observatie wordt bedekt), is er vangspiegel aan de voorkant geplaatst. Dit is een vlakke spiegel die de straalbaan 90° zijdelings afbuigt. Het licht komt in de focuser terecht waarin een oculair voor observatie kan worden geplaatst. Om scherp te stellen wordt de focuser met behulp van een scherpstelwiel naar binnen of naar buiten gedraaid.