Planet Poster Editions: Wereldkaart met originele teksten
Er was een tijd dat in Duitse atlassen nog "Neu-York" en "Virginien" stond. Latere kaarten beperkten zich wereldwijd tot Engelse benamingen.
Echter, de wereld spreekt niet alleen Engels. Taalverscheidenheid wordt tegenwoordig gezien als een rijk erfgoed van een kleurrijke planeet. Het is geen toeval dat er na het einde van de apartheid in Zuid-Afrika evenveel officiële talen zijn als in de Europese Unie.
Op wereldkaarten staat dan ook al lang niet meer Calcutta, maar Kolkata, Mumbai in plaats van Bombay, Krung Thep in plaats van Bangkok en Al-Qâhirah in plaats van Caïro.
Maar ook deze hoge standaard zal binnenkort achterhaald zijn. Want de wereld spreekt niet alleen vele talen – op officieel niveau worden er maar liefst 30 totaal verschillende schriften gebruikt!
Alleen al in India zijn er elf totaal verschillende schriften, bijna elke deelstaat heeft zijn eigen schrift. Sommige zijn qua schoonheid en esthetiek nauwelijks te overtreffen.
Op deze poster staan alle geografische namen in de officiële landelijke schriften, gecombineerd met de Latijnse transliteratie. Het heeft bijna twee jaar geduurd om de juiste spellingen van veel steden te achterhalen. Een detectivewerk, want vooral in Zuid-Azië is er op internet nauwelijks niet-Engels kaartmateriaal te vinden en in encyclopedieën worden plaatsnamen over het algemeen niet vermeld.
Veel schriften zijn alfabetisch geordend – de eenvoudigste alfabetten hebben we in de marge uitgelegd, waaronder het Cyrillisch, Grieks, Devanagari (in dit schrift wordt Hindi geschreven), Arabisch, Koreaans, Ethiopisch en andere. Voor het Chinees zou dat nauwelijks mogelijk zijn – enkele duizenden tekens zijn zowel in China als in Japan de minimumnorm. Wat weinig mensen weten, is dat ook ons Latijnse alfabet ongeveer 35 letters kent, waarvan sommige alleen in IJsland of Ghana worden gebruikt en de ß alleen in het Duits.
Projectie: onze kaart is gebaseerd op een speciaal ontwikkelde Planet-posterprojectie. Door een snede in de Indische Oceaan is het mogelijk om Australië en Nieuw-Zeeland zonder vervorming weer te geven. Groenland is iets kleiner weergegeven dan Australië – een acceptabel compromis, hoewel het bevroren eiland in werkelijkheid minder dan een derde van de grootte van Australië beslaat. Toch is Afrika op deze kaart, net als in werkelijkheid, aanzienlijk groter dan Noord-Amerika.
Naast de contouren van de oceanen wordt ook de vegetatiebedekking van de aarde weergegeven – ook geen eenvoudige opgave. Grote delen van de regenwouden van Brazilië en Borneo zijn tegenwoordig namelijk vrijwel gekapt en verworden tot weideland of halfwoestijnen. Een ontwikkeling die tot nu toe aan de cartografie leek voorbij te gaan. Onze kaart is in de gevoelige regio's gemaakt op basis van actuele satellietbeelden. En die zien er vooral in Brazilië schrikbarend uit. De omvang van de verwoesting wordt pas vanuit de ruimte echt zichtbaar.
Ten slotte moest nog worden bepaald welke landsgrenzen moesten worden aangegeven. Zeker niet de grenzen die volgens het internationaal recht gelden, want dan zouden de VS helemaal geen grenzen hebben. Nauwelijks een vierkante meter Noord-Amerikaanse grond behoort volgens het internationaal recht toe aan de Verenigde Staten (uitzonderingen: de stad Philadelphia en delen van Pennsylvania – deze gebieden zijn door de indianen correct verworven zonder contractbreuk). De tweede wereldmacht – China – bezit juridisch gezien ook niet volledig zijn eigen grondgebied. We hebben de voormalige grens van Tibet met een stippellijn op de kaart aangegeven en ook de indianenreservaten in de VS zijn aangegeven. Het was helemaal niet eenvoudig om de grenzen daarvan op Amerikaanse kaarten te vinden.
En dan zijn er nog de vele grensconflicten, bijvoorbeeld in Zuid-Amerika. Venezuela claimt de helft van het grondgebied van Guyana, Guatemala het hele land Belize, Ecuador een kwart van Peru, en noch in Chili, noch in Argentinië mag een kaart worden gepubliceerd waarop de (overlappende) geclaimde gebieden van het Antarctisch Schiereiland, die deze landen als hun eigen grondgebied beschouwen, niet zijn aangegeven. Alsof er altijd al Chilenen en Argentijnen hebben gewoond. Bij Antarctica is de situatie internationaal tenminste duidelijk: Antarctica behoort toe aan de pinguïns. Volgens het Antarctisch Verdrag worden ten zuiden van 60 graden geen territoriale aanspraken erkend.
Planet Poster Editions hoopt met deze wereldkaart een bijdrage te kunnen leveren aan het enigszins veranderen van het beeld van onze planeet. De wereld is divers en kleurrijk, een rijke schat aan talen en culturen.
Wij, die op school slechts 26 letters en Engels leren, hebben dus nog wat in te halen.
