Decoratieve afdruk van een opname van de Hubble-telescoop. © NASA
Messier 106 of NGC 4258 is een spiraalvormig sterrenstelsel met afmetingen van 18,6 × 7,2 en een schijnbare helderheid van 8,3 mag in het sterrenbeeld Canes Venatici.
M106 is een sterrenstelsel dat in de Hubble-sequentie is ingedeeld als type Sbp, waarbij de p staat voor 'peculiar', dat 'bijzonder' betekent. Sommige auteurs geven het type ook aan als SABbc, dus tussen een normale spiraal en een balk-spiraal.
Met een afstand van ongeveer 24 miljoen lichtjaar ligt de melkweg in de omgeving van verschillende melkweggroepen, waarvan de melkweg, afhankelijk van de auteur, als lid wordt vermeld, bijvoorbeeld de Ursa Major-groep, de Coma Sculptor-groep, de Canes Venatici I-groep of de Canes Venatici II-groep.
De melkweg heeft een diameter van ongeveer 135.000 lichtjaar. De kern van de melkweg is actief en staat sinds de jaren 1950 bekend als radiobron. In 1995 beschreven Brent Tully et al. dat het centrum een straal uitstoot die verband zou moeten houden met het massieve centrale object van deze melkweg dat in hetzelfde jaar werd ontdekt. Dit centrale object is vermoedelijk een zwart gat met een massa van bijna 40 miljoen zonnen.
In de omgeving ervan observeren astrofysici een emissielijnspectrum waaraan de kern van de melkweg zijn classificatie als LINER-type (Low Ionisation Nuclear Emission-line Region) te danken heeft.
De twee spiraalarmen worden gekenmerkt door grote hoeveelheden jonge, massieve sterren die in een blauwachtig licht schijnen. De melkweg maakt momenteel een zogenaamde "starburst" door, waarbij de stervormingssnelheid sterk toeneemt.
M106 werd in juli 1781 ontdekt door Pierre Méchain.
