Dit verhaal gaat over torenvalken in ons bedrijfsgebouw, de familie Kreutzer van het LBV en Andrea Skorpil, die als vrijwilligster weesvogels grootbrengt in onze regio.
U weet natuurlijk: wij verkopen verrekijkers en andere optieken om onze prachtige natuur te observeren. Maar we zijn zelf ook enthousiaste natuurwaarnemers. Daarom hangt er hoog bovenaan een van onze magazijnen een valkennestkast.
Al vele jaren verheugen we ons over “onze” torenvalken. Hoe ze intrek nemen in hun huisje, hoe ze druk op zoek gaan naar voedsel en hoe ze hun jongen grootbrengen. Hun waakzame ogen, glinsterende grijze kop en bruinachtig verenkleed – onze collega’s nemen in de dagelijkse routine van ons bedrijf altijd even de tijd om deze sierlijke vogels te bewonderen. Ook met onze verrekijkers.
De torenvalken horen gewoon bij ons. En we zijn elke keer weer verheugd wanneer de jonge vogels hun eigen weg gaan – of vliegen.
Maar dit jaar was alles anders. Hier lees je over het drama van onze valkenfamilie, dat ons allemaal zeer heeft geraakt.
Een normale dag?
Eigenlijk was het tot dan toe een normale dag, totdat we een sissend geluid opmerkten buiten een van de magazijnen. We staakten het werk. Wat was er aan de hand? Een van de torenvalken huppelde op en neer tussen de pallets, spreidde zijn vleugels, probeerde wanhopig te vliegen, maar kon niet opstijgen. Na een aantal tevergeefse pogingen gaf hij het op en trok zich terug in een rustig hoekje. Zelfs toen we dichterbij kwamen, deinsde hij niet terug en papa torenvalk keek ons met zijn grote zwarte ogen aan.
Onze collega merkte op dat er iets mis moest zijn met hem (hij heeft zijn verrekijker altijd binnen handbereik) en belde onmiddellijk de Landesbund für Vogelschutz (LBV), die hier in Landsberg een eigen lokale groep heeft. Geëngageerde vogelliefhebbers zetten zich daar op vrijwillige basis in voor natuurbehoud.
Na korte tijd kwam de familie Kreutzer van het LBV aan en samen vingen we de uitgeputte vogel. Meneer en mevrouw Kreutzer brachten hem naar de dierenarts, maar de diagnose was bitter: de vleugels waren in orde, maar er ontbrak een stuk van de snavel en één oog was troebel. Vermoedelijk was papa torenvalk tegen een ruit gevlogen of iets dergelijks. Van de dierenarts ging zijn ging hij op weg naar de valkenier, waar hij in een volière werd geplaatst. We hoopten allemaal dat hij, als hij weer beter was, terug zou kunnen keren naar zijn kleine familie.
De roep van de jonge vogels
Ondertussen worstelde mama torenvalk om haar vier jongen groot te brengen. Dapper probeerde ze de hongerige bekjes van voedsel te voorzien. Ze was voortdurend onderweg. Omdat haar partner er niet was, was de opvoeding een gigantische taak.
Maar een paar dagen later hoorden we de roep van de jonge vogels en het zag er vreemd stil uit. Weer kon er iets niet kloppen. Wat was er gebeurd? Nog een telefoontje naar de familie Kreutzer onthulde de trieste waarheid. Mama torenvalk had zich waarschijnlijk gerealiseerd dat ze haar kroost niet alleen kon grootbrengen. Ze had het nest verlaten.
Vlak na dit nieuws volgde al het volgende trieste nieuws: papa torenvalk had het niet gehaald en was waarschijnlijk gestorven aan inwendige bloedingen. We waren verdrietig – en de verlaten weesvogels zaten nog steeds in het nest.
Zodat het weer goed gaat met de babyvogels
De vogels hadden dus hulp nodig. Onze magazijnploeg hielp de familie Kreutzer met hun vorkheftruck dichter bij het nestkastje op grote hoogte te komen om de babyvogels te redden. Ze brachten ze naar Andrea Skorpil, die in onze regio bekend staat om haar vrijwilligerswerk met babydieren, vooral babyvogels. Bij haar zouden ze een nieuwe thuis vinden. Helaas stierf een van de vogeltjes dezelfde avond nog. Een paar dagen zonder voedsel hadden hem te veel verzwakt.
De andere babyvogels doen het goed en worden liefdevol verzorgd door Andrea Skorpil totdat ze groot en sterk genoeg zijn. Daarna zullen ze in het wild worden vrijgelaten.
Een donatie voor de vogelverzorgster
Vogelopvang kost geld, Andrea Skorpil werkt op vrijwillige basis en financiert dat uit eigen zak. Daarom hebben we donaties ingezameld van de werknemers van ons bedrijf. De bedrijfsleiding verdubbelt de al ingezamelde donaties en we geven het geld aan Andrea Skorpil, die een vogelnoodnummer in onze regio in het leven heeft geroepen.
Het verhaal van de torenvalkenfamilie is een dramatisch voorbeeld van de uitdagingen die de natuur elke dag met zich meebrengt. We zijn nu al benieuwd wanneer onze babyvalken zullen uitvliegen en volgen het gespannen op.
